از این شهر بی عشق سفر می کنم

سنگینی واژه های تلخ بر دوشم

لبخندم بازیچه ی بی خردان

و قلبم مملو از درد سخت تنهایی

غریبه ام با تمام مردمان

چشمانم بسته بر نگاه های بی مهرشان

با کوله باری از حرف های ناگفته

و نامه ای سراسر سکوت

شبی پا به راه می گذارم ، ناگزیر

از این شهر بی عشق سفر می کنم