جهان افکار من طبیعتی ست
پوشیده با با سکوت ابرهای خیالم
گاهی تیره گاهی روشن،
لباس می شوند بر تن هر طلوع و هر غروب.
من از هر آنچه هرگز بر زبان نیاورده ام
تصویری ساخته ام شبیه هر آنچه در من نمیبینید.
لب به سخن بسته،سکوت من زیباست،
مملو از ناگفتنی ها.
اینچنین آرامم چون رود
بی آلایش و لطیف چون ابر
صبور و ایستاده چون کوه.
