جهان از سونات حضور تو لبریز
عشق بودنت را بوسیده
آه که اینگونه ناب بودنت هربار در باورم نمی گنجد
صدایت ریشه می کند در زمان
آماتی و سالو در آینه ها سفر می کنند
سراپا گوش می شوند ناباورانه به شنیدن آنچه
هرگز گمان نمی کردند رخ بدهد.
اکتاو به اکتاو نفسهایت ، جانم را آرام می کند
و من سرشار می شوم از آرامش
در سمفونی وجودت
