افسون
جهانم را در یک جعبه نهادمبا چهار پنجره از آسمان لاجوردیبه دریاهای نیلی و رودهای جاری اشبرای ورود، درها را نگشابه دریچه ها بنگ...
02
مه
02
مه
خروش
محکم بایست توای صخره ی لجوجمن بی توقفمهر روز و شب، به جوشمادام و پرخروشمیکوبمت به خود
01
مه
منی که تشنه در کویر بدنبال قطره ای از سراب بودم
قرن ها رهگذر بودمبر زندگی تمام جهانیانبدنبال ذره ای از ذات آسمانیادم هست در جایی از کویر اذهانبرای لمس آخرین ذرات مهربانیخودم...
